2 Aralık 2016 Cuma

YİNE GEL...

Yeşildi yaprakların,
Hem de yeşilin her tonu;
Capcanlı dupduru...
Sonra birden hissettirdi soğuklar kendini,
Başladı yağmurlar derken;
Yeşillerin küsüp yok olacağına
"Gelişimiz gibi gidişimiz de hayret verici olmalı" mı dedin?
Bu nasıl bir şölen!
Hem bakıp da görebilenin içini acıtıyor
Hem de umut veriyorsun;
Vedalaşırken bile asaletini elinde bırakmadan
İnsanı kendine hayran bırakıyorsun...

Büründüğün renkler baş döndürücü...
Sana bakıp da ilham almamak,
Sorgulamamak hayatı,
Bağlanmamak yaşama,
Sevmemek doğayı ve
Etmemek şükür..
Mümkün mü?
Mükemmel bir hayat döngüsünün
Mükemmel bir parçası...
Sana ne kadar teşekkür etsem?
Az...
Ne kadar hayran olduğumu söylesem?
Kelimelerim yetersiz...
Tek bir dileğim senden
Yine gel;
Hep gel...
Renkli olduğunu düşündüğümüz hayatımıza
Gerçek renklerinle yine gir;
Yine bizi bizden al,
Yine başımızı döndür,
Şaşkınlıkla kışın kucağına bırak yine...

Yıldız / İstanbul / 01.12.2016


Hiç yorum yok: